Mother van S.E. Lynes

Mother gaat over Christopher Harris, een jongen die vlak voor hij gaat studeren achter een geheim komt dat zijn leven op zijn kop zet. Het is het begin van een verhaal waarin je steeds wat meer te weten komt over wie Christopher is en hem volgt in zijn zoektocht naar zichzelf en naar meer informatie over het geheim.

Ik vond het niet zo’n heel goed verhaal. Het kwam erg traag op gang en het einde vond ik ook wat teleurstellend. Daarnaast vond ik het personage van Christopher niet echt geloofwaardig overkomen. Hij is sociaal heel onhandig, maar met een bepaald persoon gaat het meteen goed. Hoewel dit wel enigszins bij het verhaal paste, vond ik het net wat te veel uitvergroot en overdreven.
Een groot deel van het verhaal gaat over hoe Christopher omgaat met het geheim. Omdat er hier eigenlijk geen enkele tegenslag is, is het best wel saai om te lezen. Het is hierin meer een soort documentatie van hoe het is gelopen dan dat het daadwerkelijk een goed verhaal is om te lezen. Ondertussen loopt er nog wel een ander verhaal parallel aan, wat het iets spannender zou moeten maken, maar dit verhaal wordt niet echt uitgewerkt. Vooral naar het einde toe is dit een beetje een anticlimax. De verhaallijnen die wel interessant zijn worden eigenlijk een beetje afgeraffeld en de verhaallijn die daadwerkelijk uitgewerkt wordt is wat saai.
De schrijfstijl is verder wel goed, het leest makkelijk weg en is verder niet vervelend. Het zit hem puur in de uitwerking van de verhaallijnen dat ik het niet zo’n heel goed verhaal vond. Er worden een hoop dingen aangehaald die niet voldoende uitgewerkt worden naar mijn idee. 

Het is een wat cryptische review, maar dat komt voornamelijk doordat ik met meer informatie al een deel van het verhaal verraad, en hoewel je hier al heel snel achterkomt, wil ik dat toch niet doen!

De stam van de holenbeer van Jean M. Auel

De stam van de holenbeer is het eerste deel van de serie De Aardkinderen en vertelt het verhaal van Ayla, een meisje dat 35.000 jaar geleden leefde. Ayla komt op haar vijfde bij de Stam te wonen, nadat haar familie bij een aardbeving om het leven is gekomen. Maar de bewoners van de Stam zijn heel anders dan Ayla. Zij vinden haar dus ook maar een vreemd meisje en zijn altijd wat huiverig over de dingen die zij kan en doet. Het botst met de tradities en gebruiken van de Stam en leidt regelmatig tot problemen.

In het begin moest ik heel erg wennen aan de schrijfstijl. Je kunt goed merken dat dit boek al heel wat jaren terug voor het eerst is uitgegeven. Het verhaal gaat vrij traag, maar ik heb dit nergens vervelend gevonden. Ik heb wel in het begin wat stukjes overgeslagen waarin lange beschrijvingen werden gegeven van bloemen en planten en dieren in de omgeving. Dit heb ik meer gescand dan gelezen omdat het wat mij betreft geen toegevoegde waarde heeft.
Het verhaal zelf zit goed in elkaar. Het is eigenlijk vrij simpel, naar door de eenvoud juist wel heel bijzonder. Ik heb sowieso volgens mij nog nooit een boek gelezen over en vanuit het perspectief van prehistorische mensen en hun leven. Auel heeft dat wat mij betreft goed neergezet. Op naar deel 2!

Boekenfestijn

Vandaag geen review van een boek, maar een review van het boekenfestijn waar ik alweer een maandje geleden was. Omdat er helaas geen boekenfestijn meer in Apeldoorn is (waar ik wat dichterbij woon), ben ik deze keer maar naar Utrecht gegaan. Het is een stukje verder rijden, maar het blijft toch altijd erg leuk!
Het boekenfestijn van Utrecht was dit jaar voor het eerst niet meer in de Jaarbeurs in Utrecht, maar in de Beursfabriek in Nieuwegein. Voordeel hieraan is dat ze hier gratis parkeren hebben. Dat scheelt toch weer als je voor goedkope boeken gaat, dan is het zonde als je het geld dan nog wel uit moet geven aan parkeren. Eenmaal binnen vond ik het een vrij donkere hal en niet erg overzichtelijk. Dit ben ik anders gewend van Apeldoorn. De Americahallen, waar het boekenfestijn in Apeldoorn altijd plaatsvond, zijn een stuk lichter en dat voelt voor mij meteen een stuk overzichtelijker.

Maar het maakt het er niet minder leuk op. Daar waar ik vorige jaren altijd redelijk snel voorbij de eerste tafels liep, ben ik daar dit jaar wat langer blijven hangen. Hier liggen namelijk alle kinderboeken! En aangezien ik in juli dit jaar mama ben geworden van een prachtig ventje, heb ik natuurlijk wel genoeg boeken nodig om hem mijn liefde voor het lezen mee te geven (ik had er al een heleboel liggen voor zijn geboorte, maar je kunt nooit genoeg boeken hebben toch?).
Hier ben ik uiteindelijk het langst gebleven en ik heb 4 boeken en 2 liedjesboeken meegenomen. Daarna doorgelopen naar de rest van de tafels. De meeste heb ik overgeslagen, omdat ik weet dat ik daar toch niks ga vinden, maar zeker bij de Engelse boeken ben ik even blijven hangen. Ik heb een enorme stapel Engelse boeken meegenomen voor m’n werk, maar voor mezelf helemaal niks.

Omdat ik nog zo ontzettend veel boeken moet lezen, heb ik het rustig aan gedaan en heb ik uiteindelijk alleen de Gone-serie gekocht en 1 boek van Jodi Picoult (beiden in het Nederlands). Het zal met mijn leeslijst vast nog wel even duren voor ik de boeken ga lezen, maar ach, ze staan alvast mooi in de kast!

Gaan jullie ook wel eens naar het boekenfestijn?

Reisverslag van een kat van Hiro Arikawa

Reisverslag van een kat gaat over Nana. Nana is eigenlijk een straatkat, maar komt toch bij Satoru wonen. Als ze samen op reis gaan, weet Nana eigenlijk niet waarom en hij weet ook niet waar ze heen gaan. Ze doorkruisen heel Japan en gaan op bezoek bij meerdere vrienden van Satoru. Ze hebben allemaal een verhaal over hoe ze Satoru hebben leren kennen en waarom ze hem zo dierbaar zijn. Maar de reden waarom ze die tocht toch maken is Nana niet helemaal duidelijk. Als dat wel zo is, zet hij alles op alles om de reis zo lang mogelijk te laten duren.

Ik vond dit echt een prachtig verhaal. Het is beschreven vanuit het perspectief van Nana en als katteneigenaar en -liefhebber is dat een heel leuk perspectief. Ik was naast het verhaal ook steeds bezig met het vergelijken van de dingen die Nana doet en die mijn eigen kat ook doet. Het geeft hierdoor nog een extra dimensie aan het verhaal. Hoewel we natuurlijk niet weten hoe een kat echt denkt en waarom hij bepaalde dingen doet, geeft Arikawa dit op een zeer geloofwaardige manier weer.
Het is echt een aandoenlijk verhaal en ik heb flink wat tranen gelaten bij het lezen. Ik keek er echt naar uit om het ’s avonds te lezen en het heeft me ook wel flink wakker gehouden omdat ik het maar steeds niet weg kon leggen. Eigenlijk is het boek veel te dun, het had van mij nog wel wat langer door mogen gaan. Alhoewel dat waarschijnlijk het verhaal ook weer niet ten goede doet. Echt een aanrader, zeker voor de kattenliefhebbers!

Het keukenhuis van Kathleen Grissom

Het Keukenhuis begint in 1791 als Lavinia met haar ouders en broertje vanuit Ierland met de boot naar Amerika vertrekt. Haar ouders komen echter te overlijden en Lavinia wordt opgenomen door de kapitein die haar meeneemt naar zijn tabaksplantage. Hij draagt de zorg over aan zijn onwettige dochter Belle, die ook zijn slavin is. Hier groeit Lavinia op. Maar eigenlijk past ze hier niet echt bij, omdat ze blank is. Ze past echter ook niet in de familie van de kapitein omdat ze geen geld of aanzien heeft. Langzaam krijgt ze een steeds grotere rol in de familie en moet Lavinia zich staande houden in de wereld van de slaven en de wereld van de slavenhouders.

Toen ik aan het boek begon, dacht ik dat het wel even zou duren voordat ik het uit zou lezen. Ik ergerde me namelijk enorm aan de schrijfstijl. De slaven in het boek spraken namelijk allemaal in gebrekkige zinnen en zo werd dat ook geschreven. Hoewel ik begrijp dat slaven in die tijd niet altijd goed Engels konden spreken, vond ik het geen toevoeging aan het verhaal dat dat zo beschreven werd. Ik las het boek in het Nederlands en het zou kunnen dat ik het daarin vervelender vond dan wanneer ik het in het Engels zou hebben gelezen. Misschien dat het in het Engels overtuigender en realistischer zou zijn geweest, maar ik vond het in het Nederlands echt heel vervelend.

Echter, tegen mijn eigen verwachting in, kon ik me hier overheen zetten en kon ik er op een gegeven moment redelijk overheen lezen. Ik werd steeds meer benieuwd naar wat er zou gaan gebeuren. Hierin heeft Grissom dus wel een boeiende schrijfstijl. Naarmate ik verder in het verhaal kwam, vond ik het ook lastiger om het boek weg te leggen. Hierdoor heb ik het dus ook nog best snel uitgelezen.
Het verhaal zelf zit op zich prima in elkaar en de personages worden goed genoeg uitgewerkt. Wel is het een opeenstapeling van dingen: kindmisbruik, slavenmisbruik, vervelende opzichter, ziekte, dood van kinderen en ga zo maar door. Als het ene voorbij is, komt er wel weer iets anders naar boven. Het meeste had wel met elkaar te maken en was ook nodig voor de ontwikkeling van de personages, maar ik denk dat het verhaal net zo goed zou zijn geweest (en misschien wel beter) als het iets minder was geweest.
Al met al een verhaal dat me positief verraste, maar waarin ook nog wel dingen waren die ik liever anders had gezien. Je moet het onderwerp wel echt interessant vinden, wil je dit boek leuk vinden. Als je niet, zoals ik, erg geïnteresseerd bent in de slavernij in Amerika, is dit geen goed boek voor je.