De geheugenman van David Baldacci

Titel: De geheugenman
Auteur: David Baldacci
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 400
Prijs: €19,95

Als Amos Decker op een avond thuis komt, treft hij daar dat aan wat volgens mij een van de grootste angsten is van iedereen die een gezin heeft. Zijn zwager, zijn vrouw en zijn negenjarige dochtertje zijn op brute wijze vermoord. Decker, die zelf bij de politie zit, heeft geen idee wat er gebeurd is en ook onderzoek wijst geen moordenaar aan. Maar naast het feit dat Decker zijn gezin is kwijtgeraakt is er nog iets speciaals met hem aan de hand. Vele jaren geleden heeft hij tijdens een football-wedstrijd een zwaar ongeluk gehad waar hij twee keer is doodgegaan en weer gereanimeerd. Als gevolg van dit ongeluk lijdt hij aan iets dat hyperthymesia genoemd wordt. Dit betekent dat Deckers geheugen uitzonderlijk goed is en dat hij niks kan vergeten. Alles wat hij meemaakt kan hij jaren later nog in detail navertellen. Ook de avond waarop hij zijn vrouw en dochtertje dood aantreft in hun huis kan hij nog precies voor de geest halen en hierdoor kan hij het niet afsluiten. Hij raakt zijn baan en zijn huis kwijt en komt een tijdje op straat terecht. Als hij langzaam weer wat aan het opkrabbelen is waarbij hij in een klein hotelletje woont en als privédetective werkt, komt zijn oud-collega ineens bij hem langs om hem te vertellen dat er een man heeft bekend dat hij de moorden op het gezin van Decker heeft gepleegd. Vlak erna worden er ook een aantal moorden gepleegd op de middelbare school van het stadje en hierbij wordt Decker gevraagd te helpen om de schutter te vinden. Langzaam ontpopt deze al gruwelijke moordzaak zich tot een complexe zaak waarbij dingen met elkaar te maken hebben, maar waarvan de verbanden niet duidelijk zijn.

Mijn mening
Hoewel ik natuurlijk wel bekend ben met de naam David Baldacci had ik nog nooit een thriller van hem gelezen. Wel heb ik onlangs een YA van hem gelezen (De voltooiing), maar deze vond ik niet echt heel erg goed. Dit was dus de eerste keer dat ik een “volwassen” Baldacci las en dat is goed bevallen! Het boek begint direct met Amos Decker die zijn gezin thuis vermoord aantreft en daarmee vraag je je direct af wie de moordenaar kan zijn geweest en wat zijn motief hiervoor zou kunnen zijn. Verder kom je er al snel achter dat Decker niet zomaar een hoofdpersoon is, maar dat hij alles tot in de kleinste details kan onthouden. Vervolgens zijn er de moorden op de middelbare school in het stadje en vraag je je af wie dat gedaan zou kunnen hebben. En dan langzaam worden er steeds meer dingen onthuld en ontwikkelt het verhaal zich tot een complexe moordzaak met vele facetten. Dingen hebben met elkaar te maken, maar de manier waarop is onduidelijk. Elke keer als Decker wat ontdekt, krijg je dat mee en probeer je te bedenken wat er aan de hand is. Ik vond het een boeiend verhaal en was zeker wel benieuwd naar wat nou de verbanden waren, waar alles vandaan kwam en wat de motieven waren. Al met al een goede introductie tot de boeken van Baldacci. Ik heb er nog een aantal in de kast staan, dus daar ben ik nu wel benieuwd naar!

Voor ik ga slapen van S.J. Watson

Titel: Voor ik ga slapen
Auteur: S.J. Watson
Uitgever: Ambo | Anthos
Aantal pagina’s: 333
Prijs: €10,-

Elke ochtend als Christine wakker wordt, weet ze niet meer wat er de vorige dag is gebeurd. Sterker nog, vaak weet ze niet wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Elke ochtend weer moet haar man Ben haar uitleggen wie hij is, dat ze getrouwd zijn en wat er de afgelopen tijd is gebeurd. En als ze dan gebeld wordt door een man genaamd Dr. Nash die haar vertelt dat ze een dagboek bijhoudt, begint ze langzaamaan wat losse eindjes vast te knopen. Maar wat haar nog het meest verbaast is dat er op de eerste pagina van haar boek in hoofdletters geschreven staat: VERTROUW BEN NIET! Maar waarom is Christine nog niet duidelijk.

Mijn mening
Omdat het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Christine weet je in het begin net zoveel als zij. Als ze haar dagboek gaat lezen, lees je met haar mee en zo krijg jij net zoveel informatie als Christine. Je vraagt je vanaf het begin al af waarom Ben niet te vertrouwen is, zeker omdat de verhalen die Christine in haar dagboek schrijft helemaal niet zo raar zijn. Er zijn wel wat vreemde gebeurtenissen, maar die worden of door Christine zelf verklaard, of daar vind je als lezer een goeie verklaring of uitleg voor. Deze gedachte blijft dus steeds aan het oppervlak sluimeren, hoewel het nog niet helemaal naar boven komt.
Verder probeer je je als lezer vanaf het allereerste begin te verplaatsen in de situatie van Christine. Wat als het jou zou overkomen? Wat nou als je elke ochtend wakker wordt en niet meer weet waar je bent, hoe oud je bent en hoe je leven is verlopen. Dit idee vond ik behoorlijk angstaanjagend. Het is misschien wat ver gezocht dat Christine wel de hele dag kan onthouden, maar na een nacht slapen alles weer vergeten is, maar SJ Watson weet dit goed genoeg neer te zetten dat je het wel wil accepteren. Mogelijk als je wat meer kennis hebt over dit onderwerp, zal je het minder snel willen aannemen, maar ik als leek kon me hier prima in vinden. En daarom kon ik me dus ook prima voorstellen hoe ik me zou voelen als ik in eenzelfde situatie zou zitten. Of juist ook eigenlijk weer niet, want elke ochtend is Christine weer vergeten wat er aan de hand is en dat is een fenomeen wat je je dan dus ook eigenlijk weer niet kunt voorstellen. En met die gedachte begin je dus aan het verhaal.

Het verhaal zit verder goed in elkaar en de spanning is goed opgebouwd. Omdat je net zoveel weet als Christine, heb je echt geen flauw idee wat er aan de hand is. Het enige wat je dus weet is dat je Ben niet moet vertrouwen, maar waarom is onduidelijk. Het leest vlot door en zeker aan het einde moest ik mezelf inhouden niet pagina’s over te slaan om te kunnen zien of ik gelijk had. Op een bepaald punt krijg je namelijk door wat er aan de hand zou kunnen zijn. Over het algemeen heb ik dat soort dingen niet snel door, dus ik vermoed dat het ook de intentie van de auteur is dat je het hier ongeveer doorkrijgt en mogelijk zijn er andere lezers die het al eerder door hebben. Er moet dan nog wel een hele hoop gebeuren, en als lezer wil je graag zien of je bevestigd wordt in je vermoeden.
Een bijzonder en benauwend verhaal! Ik ben zeker benieuwd naar het tweede boek dat deze auteur heeft geschreven. Verrassend genoeg kwam ik pas vlak voordat ik dit boek ging lezen (het staat al enige tijd in mijn kast) erachter dat de auteur een man is en geen vrouw. Om de een of andere vreemde reden heb ik altijd gedacht dat het een vrouw was en dat terwijl ik het boek nog niet eens gelezen had. Via internet kwam ik erachter dat ik hierin niet de enige was (hoewel de meesten dat gevoel hadden naar aanleiding van het lezen van het boek) en dat de auteur dit meer als compliment zag dan als belediging. Gelukkig maar!

Het meisje in de trein van Paula Hawkins

Titel: Het meisje in de trein
Auteur: Paula Hawkins
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 360
Prijs: €19,95

Elke ochtend neemt Rachel Watson dezelfde trein vanuit Ashbury naar Londen. Op het eerste gezicht lijkt dit heel normaal en ze is een van de velen forenzen die ’s ochtends de trein neemt naar Londen om daar te gaan werken. Echter, bij Rachel is het allemaal niet zo vanzelfsprekend. Hier kom je naarmate het boek vordert steeds meer achter. Wat bovendien bijzonder is aan Rachel is dat ze tijdens dit ritje elke keer langs het huis rijdt waar ze vroeger met haar ex Tom heeft gewoond. En elke ochtend stopt de trein precies voor een rood sein dat uitzicht biedt op dit huis. Dit geeft Rachel alle mogelijkheid om hiernaar te kijken en te zien waar Tom nu met zijn nieuwe vrouw Anna woont. Echter, dit is niet wat Rachel doet. Een paar huizen verderop namelijk, woont een stel dat volgens Rachel het perfect voor elkaar heeft. Ze is zo geïntrigeerd door hen dat ze hen zelfs namen geeft, Jason en Jess. Op een dag komt Rachel er echter achter dat het leven van ‘Jess’ en ‘Jason’ niet zo perfect is. Als ze zoals gewoonlijk vanuit de trein naar het huis kijkt, ziet ze ‘Jess’ ineens met een andere man. En als de volgende dag blijkt dat ‘Jess’, die eigenlijk Megan heet, spoorloos is verdwenen, besluit ze naar de politie te gaan om te vertellen wat ze heeft gezien. Wat ze niet weet is dat dit een heleboel gevolgen zal hebben voor haar leven.

Mijn mening
Het verhaal wordt beschreven vanuit drie personages, Anna, Megan en natuurlijk Rachel. Hierdoor krijg je goed inzicht in de levens van allemaal. De hoofdpersoon blijft wel Rachel en haar personage is ook het meest aan het woord. Rachel haar huwelijk is stukgelopen en dit kan ze niet echt verkroppen. Al voordat ze uit elkaar gingen dronk ze erg veel en je kunt nu wel gewoon zeggen dat ze alcoholist is. Ze valt Tom en Anna lastig, omdat ze er maar niet overheen kan komen dat zij nu samen zijn en zelfs een dochtertje hebben gekregen. Ze woont nu bij een oude bekende, Cathy, maar ook die weet niet altijd even goed wat ze met Rachel aan moet. Maar het belangrijkste aan het feit dat Rachel alcoholist is, is dat ze een enorm onbetrouwbaar personage is. Zo is ze op de avond van Megans verdwijning daar in de buurt, maar behalve dat ze met een grote wond op haar hoofd thuiskwam, weet ze helemaal niks van wat er deze avond gebeurd is. En zo zijn er meerdere momenten. Hoewel ze haar best doet om van de drank af te blijven, lukt het haar steeds niet. Als lezer begin je echt te hopen dat elke keer dat ze een paar dagen niet gedronken heeft, het nu zal volhouden. En de teleurstelling wanneer dat niet lukt is dan ook als lezer elke keer groot. Doordat Rachel zo’n onbetrouwbaar personage is, word je steeds op het verkeerde spoor gezet. Naast het feit dat ze zelf niet alles meer weet, liegt ze ook veel tegen haar omgeving. Zo kom je er steeds achter dat sommige dingen wel of niet waar zijn. Om deze reden moest ik ook heel even in het verhaal inkomen. Maar als je er eenmaal inzit weet Paula Hawkins je op vernuftige wijze steeds op het verkeerde been te zetten. Wat is er nou precies aan de hand met Rachel en waar is Megan? Het verhaal laat heel goed zien dat dat wat er van een afstandje misschien heel mooi uit kan zijn, misschien helemaal niet zo lijkt wat het is. En dat is iets wat niet alleen betrekking heeft op het huwelijk van ‘Jess’ en ‘Jason’!

Ik las dit boek voor een blogtour van AW Bruna. Kijk hier ook voor de recensies die andere boekbloggers over Het meisje met de trein geschreven hebben!

WINACTIE
Van AW Bruna heb ik de mogelijkheid gekregen om 1 exemplaar weg te geven!!

Wat moet je hiervoor doen?
– Like mijn facebookpagina
– Vertel me in een reactie onder dit bericht waarom je dit boek graag wilt winnen.

Volgende week dinsdag, 19 mei, maak ik de winnaar bekend! Zorg dat je bij je reactie een geldig mailadres gebruikt (deze is niet openbaar en gebruik ik alleen om de winnaar op de hoogte te stellen)! De winnaar heeft na het bekendmaken (en nadat ik hem of haar heb gemaild) een week de tijd om te reageren. Bij geen reactie zal ik een nieuwe winnaar uitkiezen. 

De vrouw in de spiegel van Kim Moelands

Titel: De vrouw in de spiegel
Auteur: Kim Moelands
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Aantal pagina’s: 304
Prijs: €15,-

Als zuivelbedrijf Latté een dreigbrief krijgt, nemen ze dat in de eerste instantie niet echt serieus. Maar als dan de eerste gewonde valt door spijkers in de vla en er vervolgens ook iemand overlijdt door vergiftigde vla, schakelen ze toch de politie in. Brigadier Tess Westerhout krijgt samen met haar collega de opdracht te achterhalen waar de dreigbrieven vandaan komen en ervoor te zorgen dat degene die erachter zit opgepakt wordt. Maar naast deze lastige zaak kampt Tess ook nog met een puberende zoon die ineens besloten heeft dat foute vriendjes toch leuker zijn en daardoor het nodige uithaalt. Verder maak je kennis met Elisabeth die bepaalde neurotische trekjes vertoont, zoals het tellen van haar stappen als ze ergens heen moet. Elisabeth is getrouwd met Jaap, maar wordt al heel snel ingeruild voor de veel jongere Denise. Verder is er ook nog priester Antoine, een vriend van Tess, die in de gevangenis spreekt met een veroordeelde pedofiel. In deze zelfde gevangenis zit ook Charlie Zwols, een man die een tijd terug is veroordeeld als zijnde het grote brein achter meerdere afpersingen. De eerste gedachte van Tess is dan dus ook dat hij misschien meer te maken heeft met de dreigbrieven die Latté krijgt. Ze gaat bij hem langs, maar deze Zwols creëert een Hannibal Lecter-achtige situatie waarbij hij Tess alleen dingen wil vertellen als zij hem ook wat over zichzelf vertelt: quid pro quo. En als dan blijkt dat hij akelig veel van Tess afweet, baart dat Tess ook zorgen.

Mijn mening
Zoals uit de samenvatting al blijkt zijn er redelijk wat belangrijke personages. Kim Moelands begint het verhaal door direct al deze personages te introduceren. Enigszins verwarrend, omdat je nog niet goed kunt zien wat de verbanden zijn tussen deze verschillende personages. Deze verwarring is echter niet van lange duur en vormt door de vlotte schrijfstijl ook niet echt een probleem tijdens het lezen. Het onderwerp an sich is al een onderwerp waarbij je de haren overeind gaan staan. Het idee dat de dagelijkse producten die je in een gewone supermarkt kunt kopen vergiftigd kunnen zijn, is toch iets waar je niet al te veel over na wil denken. Dit suddert dus al flink op de achtergrond, maar Kim Moelands weet ook verder in het verhaal de spanning nog goed op te drijven. Het verhaal leest goed door en hierdoor heb je het vrij snel uit. Ook de personages zijn interessant en goed neergezet. Het enige waar ik m aan ergerde tijdens het lezen was de vergelijking tussen Hannibal Lecter en Charlie Zwols. Het concept quid pro quo is interessant, maar dat hij Tess constant aanspreekt met Clarice vond ik zelf iets te ver getrokken. De overeenkomst is al snel genoeg duidelijk doordat Tess dit bij name noemt en door het ‘voor-wat-hoort-wat’ en wat mij betreft was dat genoeg geweest. Het personage van Charlie Zwols kan van zichzelf volgens mij ook interessant genoeg worden zonder hier al te veel van Hannibal Lecter in te hoeven verwerken.
Aan het eind van het verhaal wordt de afpersingszaak wel afgerond, maar blijven er nog een heleboel losse eindjes over die in een volgend verhaal nog meer uitgewerkt kunnen worden. Gelukkig staat er in het dankwoord dat er inderdaad nog meer verhalen gaan komen over Tess Westerhout. Kom maar op met deel 2, ik ben wel benieuwd hoe dit verder gaat!

Ik kreeg dit boek van A.W. Bruna Uitgevers voor een blogtour. Kijk hier voor de andere deelnemende blogs en wat zij van De vrouw in de spiegel vonden!

Bella Italia van Suzanne Vermeer

Titel: Bella Italia
Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 226
Prijs: €10,-

Op een avond in februari stelt Niels aan zijn ouders Hans en Petra voor om in plaats van naar een hotel of resort te gaan, te gaan kamperen. Zijn ouders vinden dat prima en regelen diezelfde avond nog een stacaravan op een camping aan het Gardameer. Hoewel hun vakantie daar goed begint, krijgt het algauw een vervelende wending. Er wordt een jongetje vermoord en Niels is daar getuige van geweest. Hij kan er echter niet over praten en dus ook de politie niet helpen met het onderzoek. Hans en Petra besluiten zo snel mogelijk terug te gaan naar Nederland. Maar terug zijn in een vertrouwde omgeving blijkt niet echt te helpen voor Niels. Hij is nog steeds zwaar aangedaan door wat er tijdens de vakantie is gebeurd. Als er dan een paar maanden later weer een jongetje onder dezelfde omstandigheden wordt vermoord bij het Gardameer gaat het gezin toch terug naar Italië om te kijken of ze kunnen helpen. En dit hadden ze beter niet kunnen doen…

Mijn mening
Ook dit verhaal van Suzanne Vermeer is gewoon lekker makkelijk weg te lezen en heb je binnen no time uit. Er heerst een heerlijke vakantiesfeer in het verhaal doordrongen van spanning. Omdat je weet dat er in het verhaal wat gaat gebeuren, ben jij als lezer niet in staat zo van de vakantie te genieten als de personages in het verhaal. Verder krijg je als lezer ook meer informatie over de personages. Je krijgt te weten wie de moordenaar is voordat de politie ook maar enig idee heeft wie het zou kunnen zijn. En omdat je hierdoor ook weet dat hij gewoon doorgaat met zijn plannen, is het des te frustrerender dat je de politie niet kan aansporen op die plek te gaan zoeken. Ik las dit verhaal direct na Zwarte piste van Suzanne Vermeer, maar dat zorgde er niet voor dat ik het minder leuk vond. Ik denk wel dat je niet al haar boeken achter elkaar moet lezen, omdat het dan op een gegeven moment wel heel erg op elkaar gaat lijken. Ik weet ook niet hoe het was geweest als ik twee zomerboeken of twee winterboeken achter elkaar had gelezen. Hoe dan ook, ik wil haar andere boeken ook wel een keer lezen, maar het hoeft niet nu meteen.