Het geheim van mijn man van Liane Moriarty

Titel: Het geheim van mijn man
Auteur: Liane Moriarty
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 400
Prijs: €19,95

Wat doe je als je een brief van je man vindt die hij voor je heeft geschreven voor na zijn dood. Openmaken zou je zeggen. Maar wat als je man nog springlevend is? Hier loopt Cecilia Fitzpatrick tegenaan. Als ze op een gegeven moment de zolder aan het opruimen is, vindt ze ineens een brief van haar man die ze eigenlijk pas na zijn dood onder ogen zou moeten krijgen. Na veel wikken en wegen opent ze de brief toch, ondanks de expliciete vraag van haar man het niet te doen. Hierdoor komt ze achter een groot geheim. Het liefste had ze gewild dat ze de brief nooit gevonden had, maar nu ze op de hoogte is van het geheim, weet ze ook niet meer hoe ze ermee om moet gaan.
Dan heb je ook nog Tess, wiens echtgenoot haar heeft verteld dat hij verliefd is geworden op een andere vrouw. Ze neemt halsoverkop het vliegtuig naar haar moeder in Sydney om zo haar leven weer een beetje op orde te krijgen.
Als laatste gaat het verhaal naar Rachel. Haar dochter is vele jaren geleden vermoord en dit is een last die ze nog steeds met zich meedraagt. Haar grootste verdriet is dat ze nog steeds niet weet wie de moordenaar is. Na de dood van haar dochter is ook haar band met haar zoon flink verslechterd en nu haar echtgenoot ook is overleden, heeft ze het gevoel dat ze niemand meer heeft.

Mijn mening
Het verhaal heeft heel erg veel weg van de boeken van Jill Mansell. Het onderwerp is echter wel wat zwaarder. Als lezer ga je je afvragen wat geheimen met mensen doen. Moet je ze delen of is het beter om ze voor je te houden? In het begin van het verhaal wordt je er ook heel erg ingetrokken. Helaas blijft dit niet zo. Er zijn bijvoorbeeld momenten waarbij je iets over of van een bepaald personage te horen krijgt, maar waarbij er heel expliciet wordt gemeld dat het steeds in hetzelfde tijdsbestek afspeelt als bij het andere personage door het herhalen van bepaalde gebeurtenissen. Ik vond dit zelf onnodig en geen enkele toevoeging hebben voor het verhaal. De verhalen van de verschillende personages hadden zich ook prima op andere momenten kunnen afspelen. Verder heeft Moriarty de neiging om dingen te overdrijven. In een telefoongesprek wordt er bijvoorbeeld zo’n vijf keer gezegd dat degenen aan de telefoon tegelijk beginnen met praten, van de ongeveer tien dingen die ze zeggen. Ik heb me hier echt wel aan geërgerd en het haalde me uit het verhaal.
Verder leest het verhaal wel prima weg en ze heeft ook wel een vlotte schrijfstijl. De epiloog vind ik wat twijfelachtig. Ik kan het wel hebben, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het voor sommige mensen te veel is. De dingen die gezegd worden ondermijnen ook een beetje het gezag van de lezer. Je mag niet meer je fantasie gebruiken om de wat-als in te vullen. Bij sommige stukken van het epiloog vond ik dat fijn, maar bij veel dingen gaat ze toch net wat te ver.
Al met al een prettig verhaal over een zeer interessant onderwerp, maar er zijn een aantal dingetjes die wat mij betreft anders hadden gemogen.

Ik kreeg dit boek van AW Bruna voor de blogtour en las het al een tijdje geleden. Kijk ook hier wat anderen van dit boek vonden!

De man van je leven van Arthur Japin

Titel: De man van je leven
Auteur: Arthur Japin
Uitgever: De Arbeiderspers
Aantal pagina’s: 240
Prijs: €12,50

In het maandoverzicht van februari konden jullie kiezen welk boek ik in maart zou gaan lezen. De man van je leven van Arthur Japin kreeg hierbij de meeste stemmen. Dit was het eerste boek dat ik ooit van Arthur Japin heb gelezen en hieronder lees je wat ik ervan vond!

In De man van je leven gaat de terminaal zieke Tilly op zoek naar een vrouw voor haar man Markus. Ze wil graag dat haar man niet zal wegkwijnen als zij is overleden en plaatst daarom zijn profiel op een datingwebsite. Als Iris hierop reageert, nodigt Tilly haar uit bij hun vakantiehuisje. Maar al snel blijkt dat de vrouw die Tilly perfect bij haar man vindt passen, daadwerkelijk zo perfect bij hem past, dat ze elkaar al eerder hadden gevonden. Het verhaal speelt zich af in één dag waarbij er ineens een hele hoop op tafel komt. Er zijn wat verhalende flashbacks naar het verleden om het verhaal wat in perspectief te zetten, maar die ene dag is het belangrijkst en verandert het leven van alle drie de personages.

Mijn mening
Hoewel het verhaal mij heel erg boeiend leek aan de hand van de tekst op de achterflap, wordt er in dit boek van Japin niet heel veel nadruk gelegd op de gebeurtenissen. Stijl en taalgebruik nemen ook een grote plek in en vooral het effect van de gebeurtenissen op de personages is belangrijker dan de daadwerkelijke gebeurtenissen. Dit had ik op zich al wel verwacht en daarom vond ik het niet zo erg, maar ik merk wel dat dit niet mijn soort boek is. Ik hou er toch meer van als er wat gebeurtenissen zijn die weer nieuwe gebeurtenissen in gang zetten en wel enigszins effect hebben op de personages, maar waarbij dat effect niet het belangrijkst is. Japins taalgebruik is uitgebreid en stilistisch. Er zitten mooie zinnen bij en af en toe wat bijzondere dubbelzinnigheden. De titel is daarvan al een voorbeeld en kan op verschillende manieren in het boek toegepast worden. Echter de manier van schrijven trok mij niet. Ik probeerde me vaak de situatie voor de geest te halen, maar de manier waarop de drie personages met elkaar omgingen kwam mij veel te gekunsteld over en daardoor vond ik het wat ongeloofwaardig. De dingen die ze zeiden waren voor mij veel te veel vooraf geschreven en zou ik in zo’n situatie nooit verwachten. De gebeurtenissen vereisen naar mijn mening veel impulsievere uitingen in plaats van de doordachte zinnen en uitspraken die personages deden. Een prima boek, maar niet echt mijn ding.

Fast Friends van Jill Mansell

Titel: Fast Friends
Auteur: Jill Mansell
Uitgever: Headline Review
Aantal pagina’s: 600

Fast Friends van Jill Mansell gaat over Camilla. Na haar middelbare school is Camilla haar vriendinnen Roz en Loulou uit het oog verloren. Camilla is getrouwd en heeft twee kinderen, maar is eigenlijk niet heel gelukkig. Roz en Loulou lijken het echter helemaal gemaakt te hebben. Roz heeft haar eigen televisieprogramma en Loulou is eigenaresse van een zeer prestigieuze bar. Als Camilla Roz op een gegeven moment in Harrods tegen het lijf loopt, nodigt ze haar en Loulou (die nog bevriend was met Roz) uit voor een dineetje bij haar thuis. Dit loopt echter anders dan gedacht met alle gevolgen van dien. Camilla komt erachter dat haar man vreemd gaat en vertrekt per direct uit huis. Ze is echter niks anders gewend dan huisvrouw zijn en moet heel erg wennen aan haar nieuwe leven. Maar met de hulp van Loulou komt dat helemaal goed. Je volgt Camilla in haar zoektocht naar de perfecte liefde en een gelukkig leven en krijgt daarnaast ook alles mee van haar vriendinnen Roz en Loulou en diens vrienden.

Mijn mening
Het is duidelijk dat dit een van Mansell’s eerdere boeken is (volgens mij zelfs haar eerste, uitgegeven in 1991). Je kunt al wel goed haar karakteristieke manier van schrijven en plotverloop onderscheiden, maar het is net alsof ze het allemaal nog even onder de knie moet krijgen. Ik had veel moeite met in het verhaal komen en toen ik er eindelijk in zat, bleef het een beetje te lang doorgaan. Het is een boek van 600 pagina’s, maar ik denk dat ze prima met de helft af had gekund. Het blijft maar komen met de de problemen en de tragedie en als het ene is opgelost, dient het volgende zich al weer aan. En dit is niet alleen in het geval van Camilla, maar ook voor haar vrienden Roz en Loulou en de mensen die ze in de loop der tijd leren kennen. Als je denkt dat het eindelijk richting het einde gaat (qua verhaal dan, qua pagina’s is dat onmogelijk), is er weer iets wat het geluk in de weg staat. Wat mij betreft had ze de helft van de problemen van de personages weg mogen laten en mogen gebruiken in een nieuw boek met nieuwe personages en een nieuwe setting. Daarnaast vind ik dat de personages allemaal iets te glamorous en beroemd zijn. Camilla is de enige “huismus” en iedereen die ze in haar nieuwe leven ontmoet is beroemd, beroemd geweest of rijk. Er zitten geen “normale” mensen meer tussen.
Al met al is dit zeker niet mijn favoriete Jill Mansell. Je ziet wel al heel duidelijk dat wat ze in haar latere boeken goed onder de knie heeft, maar naar mijn idee is ze in dit verhaal nog een beetje aan het zoeken.
Het is ook haar enige boek dat niet is vertaald in het Nederlands en wat mij betreft kunnen ze dat ook gewoon zo houden. Het zou geen aanvulling zijn.
Hoe dan ook heb ik het wel gewoon uit kunnen lezen en me ook zeker wel vermaakt. Zoals al gezegd, het is een duidelijk Jill Mansell boek en ondanks dat het me wat moeite kostte om erin te komen en dat het iets te lang doorging, was het nog wel een leuk en meelevend verhaal.

Cleo van Helen Brown en Two’s Company van Jill Mansell

Titel: Cleo (e-book only)
Auteur: Helen Brown
Uitgever: Luitingh-Sijthoff

In Cleo vertelt Helen Brown hoe een klein zwart katje in haar leven kwam wandelen na een tragische gebeurtenis. Van klein jong katje tot een oude kat van respectabele leeftijd maakt Cleo deel uit van het gezin en is ze bij alle belangrijke dingen die het gezin meemaakt.

Het verhaal zou heel goed ook gewoon een roman kunnen zijn, maar het feit dat het echt gebeurd is, geeft er net dat extra tintje aan wat het erg mooi maakt. Als kattenliefhebster vond ik dit een zeer vermakelijk en herkenbaar verhaal, maar ik denk dat het minder interessant is voor mensen die zelf niet echt van katten houden of zelf geen katten hebben. De schrijfstijl is af en toe wat kort en neigt ernaar wat populair te willen zijn, maar gelukkig zorgt het verhaal ervoor dat het niet gaat vervelen.

______________________________________________________

Titel: Two’s Company (Drie is te veel)
Auteur: Jill Mansell
Uitgever: Luitingh-Sijthoff

Het leven van Jack en Cass Mandeville lijkt aan de buitenkant perfect. Ze hebben allebei een goede baan, drie kinderen die het goed voor elkaar hebben. Al met al het perfecte leven. Tot op een ochtend Imogen ineens binnenkomt lopen voor een interview. Deze Imogen gooit het leven van de complete familie overhoop.

Wat volgt is een verhaal vol humor, liefde, vriendschap en zelfs een klein beetje spanning. Het leven van alle gezinsleden worden goed verteld en goed uitgediept. Het klinkt misschien een beetje cliché, maar het is echt een Jill Mansell. Gewoon een heerlijke chicklit voor als je niet al te veel wil nadenken maar wel lekker wil lezen.

Verdronken van Therese Bohman

Titel: Verdronken
Auteur: Therese Bohman
Uitgever: Orlando Uitgevers
Aantal pagina’s: 224

In Verdronken van Therese Bohman bezoekt Marina haar zus Stella in het noorden van Noorwegen. Marina is nog student en woont in Stockholm. Haar zus Stella is onlangs getrouwd met Gabriel en samen met hem in het huis van zijn grootouders getrokken. Ze werkt als botanicus voor de gemeente van het dorpje waar ze wonen. De band tussen Stella en Marina is afstandelijk, maar toch ook niet helemaal. Marina heeft het idee dat Stella altijd alles goed voor elkaar heeft en is daar een beetje jaloers op. Stella vindt dat Marina soms wat beter haar best moet doen en kan hierdoor wat bot reageren. Maar tijdens haar bezoek aan Stella, komt Marina erachter dat het misschien niet helemaal goed zit tussen haar en Gabriel. Daarnaast krijgt Marina gevoelens voor Gabriel en die blijken wederzijds te zijn. Echter, ook hier lijkt, naast het feit dat het overspel is, iets niet helemaal te kloppen. Als de zomer voorbij is, gaat Marina weer naar huis. Ze komt echter weer terug in de herfst, omdat Stella is verdronken in een meertje vlak bij hun huis en Marina moet haar spullen uitzoeken. De aantrekkingskracht tussen Marina en Gabriel is er nog steeds, en nu Stella er niet meer is, lijkt het alsof er niets meer tussen hen in staat.

Mijn mening
Het verhaal is een beetje vreemd. Er gebeurt niet heel veel, behalve het overspel van Marina en Gabriel, maar er lijkt wel ontzettend veel te gebeuren wat niet wordt uitgesproken. Aan het eind van het boek krijg je hier wel iets meer informatie over, maar uiteindelijk wordt er niet echt duidelijk wat er nou precies gebeurd is en waarom. De band tussen Stella, Gabriel en Marina lijkt mij een beetje vergezocht, maar het zou natuurlijk zomaar voor kunnen komen. Ik ergerde me af en toe aan de personages, wat aan de ene kant minder goed is, maar aan de andere kant betekent dat juist ook weer dat de personages wel gaan leven. Ik weet niet helemaal zeker wat ik nou van dit boek moet vinden. Aan de ene kant vond ik het traag en er gebeurde maar weinig, maar aan de andere kant gebeurt er ook weer een heleboel tussen de regels, wat er wel voor zorgt dat je goed moet blijven opletten tijdens het lezen. Als je van psychologische romans houdt, kan ik je dit zeker aanraden. Als je zoals ik graag iets meer gebeurtenissen en afsluiting wilt, is dit misschien niet helemaal het juiste boek.