Titel: Allegiant
Auteur: Veronica Roth
Uitgever: van Goor
Aantal pagina’s: 368
Prijs: €19,99
Allegiant is het derde deel in de serie van Divergent. Het verhaal gaat voort op wat er aan het einde van het tweede deel, Insurgent, bekend is geworden. Tris en Tobias hebben naast de problemen die zich in de stad voordoen ook de nodige problemen met elkaar. Ze hebben beiden een andere visie op hoe ze het beste verder kunnen en de stad kunnen redden waardoor ze elkaar nog wel eens tegenzitten. Maar uiteindelijk is hun doel hetzelfde, een einde maken aan de oorlog en in vrede verder leven, met z’n tweeën. Alleen moet hiervoor nog wel een heleboel gebeuren. Daar waar ze er eerder al van overtuigd waren dat hun wereld niet meer was wat het geweest is, blijkt nu dat het eigenlijk nooit is geweest wat ze dachten. En hier moeten ze mee om leren gaan. Ze komen in een compleet andere setting terecht en krijgen antwoorden op de vragen die in het vorige boek naar boven kwamen. Maar met deze antwoorden komen ook weer nieuwe problemen opzetten en het blijkt nog een hels karwei om dat te bereiken wat ze beiden willen.
Mijn mening
Het is een ietwat onsamenhangende samenvatting van het boek, maar ik wil zo min mogelijk vertellen over dit boek en over de vorige boeken, omdat het gewoon veel leuker is om ze te lezen. Ook dit deel was weer erg goed. Wel wat minder dan de vorige delen helaas en dat kwam voornamelijk door twee dingen. Ten eerste, het einde. Maar hier ga ik verder niet op in. Het enige wat ik hierover wil zeggen is dat trilogieën op de een of andere manier er een handje van hebben het laatste boek te verpesten met een roteinde (zie The Hunger Games). Of misschien is dit slechts mijn twisted view hierop. Hoe dan ook, het einde vond ik erg jammer. Het tweede punt waar ik wel wat meer op in kan gaan is het feit dat dit boek is beschreven van zowel het perspectief van Tris als dat van Tobias, terwijl de vorige twee delen zich echt alleen richtten op Tris. Ik vond dit erg jammer omdat ik een bepaald beeld van Tobias in mijn hoofd had gecreëerd die hier niet echt bij aansloot. Het heeft me dus ook praktisch het hele boek gekost voor ik aan zijn perspectief gewend was. Daarnaast was de schrijfstijl van beide perspectieven vaak ook erg gelijk waardoor ik soms gewoon even niet meer wist vanuit wiens oogpunt ik aan het lezen was. Dit is voor de verhaallijn af en toe wel verwarrend. Mede hierdoor zat ik net even wat minder in het verhaal dan bij de vorige twee delen. Maar afgezien van deze twee minpuntjes vond ik het laatste deel van het verhaal ook weer lekker weglezen en gewoon erg leuk. Er wordt een naar mijn idee goeie verklaring gegeven voor wat er met de stad gebeurd is en geeft daar ook net weer een nieuwe draai aan. Een prettig vervolg op de vorige delen en ondanks dat het een roteinde was, heb ik niet het idee dat ik nu iets mis. Het rondt goed af.