De kamer van Jonas Karlsson

Titel: De kamer
Auteur: Jonas Karlsson
Uitgever: Signatuur
Aantal pagina’s: 128
Prijs: €16,95

‘Alle wanorde en onrust verdwenen. De precisie kwam terug.’
Dit is iets wat mij wel zou bevallen. Een plekje waar je alles even de boel de boel kan laten en tot rust kan komen. Je volledig focussen op dat ene ding en niet afgeleid raken door mensen om je heen of je eigen gedachten aan totaal andere dingen.
Dit is wat Björn gevonden heeft. Of tenminste dat denkt hij. Als Björn aan de slag gaat bij de Instantie, heeft hij al direct het idee dat hij er niet helemaal bijhoort. Hij vindt dat de mensen maar ongeorganiseerd werken, lui zijn en niet vol voor het bedrijf gaan. Björn bedenkt dat hij daar wel even verandering in zal brengen, zodra hij eenmaal is opgeklommen. Zelf is hij erg georganiseerd. Vijfenvijftig minuten werken en dan een kleine pauze van vijf minuten en dat de hele dag door. Zijn bureau is georganiseerd en hij zorgt ervoor dat zijn werk ook goed uitgewerkt wordt. Dat hij de mindere klusjes krijgt, vindt hij niet erg. Als hij hierbij laat zien dat hij dat goed kan doen, krijgt hij vanzelf wel ander werk. Al direct op zijn eerste dag vindt Björn een kamertje tussen de toiletten en de papierbakken. In het begin denkt hij dat het een kantoortje is, en trekt hij de deur weer dicht. Dan op een dag besluit hij er toch naar binnen te gaan en merkt dat hij zich hier helemaal op zijn gemak voelt. Zijn collega’s beginnen echter al snel te protesteren tegen het feit dat hij dat kamertje in gaat. Ze beweren zelfs dat er helemaal geen deur zit! Het gaat zelfs zo ver dat ze willen dat Björn niet meer naar het kamertje gaat, omdat hij daarmee de andere medewerkers in verlegenheid brengt. Maar Björn krijgt juist een heleboel gedaan in dat kamertje. Toch realiseert hij zich, na zorgvuldig meetwerk, dat het kamertje er eigenlijk niet zou kunnen zitten. Maar ja, het zit er toch echt, dus zullen degenen die het gebouw hebben ontworpen dat vast gewoon heel goed gedaan hebben. Maar waarom blijven zijn collega’s toch zo vervelend doen? Wat is er toch met dat kamertje?

Mijn mening
Het is een verhaal wat je binnen korte tijd uit hebt. Er zijn veel korte hoofdstukken en redelijk wat witte regels. Echter, het is wel iets wat je toch eventjes bijblijft. Er zit een bepaalde beklemmend ironie in het verhaal. Het personage van Björn is eigenlijk wel heel grappig, juist om zijn eigenaardigheden. Het is een absurd soort persoon waarvan je direct weet dat hij niet normaal in de maatschappij zou kunnen functioneren. Toch, omdat het is beschreven vanuit het perspectief van Björn, begin je je langzaam in hem te verplaatsen. Je begrijpt waarom hij bepaalde dingen juist op die manier doet en begint samen met hem geïrriteerd te raken dat zijn collega’s hem maar niet willen begrijpen. En dat terwijl je aan de andere kant je ook flink kunt ergeren aan zijn karakter, omdat hij op een vervelend belerende manier met de mensen om hem heen omgaat, en daarmee deels ook met de lezer. Aan de ene kant voel je dus heel goed de irritatie van Björn dat zijn collega’s hem maar niet willen geloven, maar je voelt ook juist de wanhoop van deze collega’s omdat Björn niet wil inzien dat zij gelijk hebben. Een zeer goed geschreven, uitzonderlijk verhaal, kan ik dus wel zeggen.
En zo’n kamertje, dat zou mij ook wel bevallen!

Tien-en-één-nacht van Charles Lewinsky

Titel: Tien-en-één-nacht
Auteur: Charles Lewinsky
Uitgever: Signatuur
Aantal pagina’s: 192

In Tien-en-één-nacht vertelt een prostituee tien-en-één verhalen aan haar klant die de koning wordt genoemd. Het zijn tien totaal verschillende verhalen varierend van een pratend hoofd tot een man die op de dag van zijn zelfmoord wordt gered tot een man die zelf nog niet weet dat hij is overleden.

Mijn mening
De verhalen zijn erg vermakelijk, maar ik vond de dialogen tussen de prostituee en de koning erg storend. Voor mij voegde ze maar weinig toe aan het verhaal. Wat wel goed is, is dat de koning mij erg irriteerde, wat duidelijk ook een van zijn karaktereigenschappen leek te zijn. Toch had ik het boek waarschijnlijk net zo leuk gevonden als het gewoon korte verhalen waren geweest.
Het boek zelf is een prachtige hardcover met een zeer fijn omslag. Alleen al het uiterlijk van het boek, en hoe het omslag aanvoelde, maakte mij op de een of andere manier nieuwsgierig.

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson

Titel: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween
Auteur: Jonas Jonasson
Uitgever: Signatuur
Aantal pagina’s: 358

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween vertelt het verhaal van, hoe verrasend, een 100-jarige man die uit het raam klimt en verdwijnt. Op de dag dat Alan Karlsson 100 wordt, besluit hij dat hij het verzorgingstehuis zat is en dat hij op zoek gaat naar wat avontuur. Hij klimt uit het raam en loopt op zijn sloffen naar het dichtsbijzijnde busstation waar hij voor een bepaald bedrag een enkeltje koopt naar daar waar hij met dat bedrag kan komen. Door een zeker voorval in dat busstation eindigt hij op zijn bestemming met een tas die niet van hem is.
Wat volgt is een hilarisch verhaal over een tocht naar vrijheid en een vlucht voor mensen die het misschien wat minder goed met hem voorhebben. Tussen de verhalen over deze tocht door, wordt ook het verhaal verteld van Alan als klein jongetje tot het moment dat hij in het verzorgingstehuis terecht komt, waarbij hij de meest bizarre dingen meemaakt die zo bizar zijn dat je ze haast niet kunt geloven, maar die, als je er goed over nadenkt, best zouden kunnen gebeuren.

Mijn mening
Het is lang geleden dat ik zo heb moeten lachen om een boek. Naast de zeer bizarre verhaallijn is de schrijfstijl ook gewoon zo ontzettend goed dat alleen dat je al geïnteresseerd houdt. Het is een zeer bizar verhaal wat op een zeer geloofwaardige wijze wordt neergezet, ook al weet je natuurlijk dondersgoed dat het zeer onwaarschijnlijk is. Ik ben zeer benieuwd of zijn onlangs verschenen boek, De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje, net zo lachwekkend is als dit debuut!