Titel: Schoonheid & schande
Auteur: Sarah Dunant
Uitgever: Orlando Uitgevers
Aantal pagina’s: 528
Prijs: €22,95
In het maandoverzicht van april kozen jullie voor het boek Schoonheid & schande van Sarah Dunant. Deze lag al langere tijd in mijn kast en ik was hier tijdens mijn stage al wel mee bezig geweest, dus wist enigszins waar het over ging. Ik had het echter nog niet gelezen.
De Borgia familie staat bekend om zijn vele wandaden. Zo zouden ze moorden, overspel en incest hebben gepleegd en schroomden ze nergens voor om meer macht te verkrijgen. In 1492 werd de patriarch van de familie, Rodrigo Borgia, tot paus verkozen. Na zijn dood in 1503 verloor de familie veel macht en kwam bekend te staan als een soort voorloper van de maffia. Volgens Sarah Dunant wordt de geschiedenis echter geschreven door de overwinnaars en zijn de Borgia’s door hun vijanden veel slechter neergezet dan ze eigenlijk waren. In haar boek Schoonheid & schande probeert ze de familie op een wat vriendelijkere manier neer te zetten en laat ze zien dat het niet alleen maar slecht was.
Mijn mening
Hoewel dit boek mij heel erg interessant leek, viel het zwaar tegen. Ik hou meestal wel van historische romans en een boek over een zeer machtige familie die mogelijk door de geschiedenis onrecht is aangedaan sprak mij wel aan. Ik ben echter na zo’n 120 pagina’s gestopt met lezen. De schrijfwijze sprak mij absoluut niet aan en hier begon ik me steeds meer aan te ergeren. Ik kon me als lezer niet in het verhaal verplaatsen, omdat je steeds op de een of andere manier werd aangesproken. Een beetje in de trant van: ‘Nou, dat is toch vervelend he!’ Dat wordt natuurlijk niet letterlijk in het boek gezegd, maar het is een beetje de manier waarop ik dat ervoer. En verder gebeurde er nog niet heel veel in het boek. In ieder geval geen dingen die mij genoeg konden boeien. En hierdoor las ik elke avond maar 10 pagina’s en probeerde ik verder zoveel mogelijk andere dingen te zoeken zodat ik maar niet hoefde te gaan lezen. Dat was voor mij toch wel het signaal dat dit niet het juiste moment was om het boek te lezen. Ik wil zeker niet zeggen dat het slecht is, maar door de schrijfwijze kon ik me er niet in vinden. En om dan nog zo’n 400 pagina’s te gaan, leek me niet zo verstandig. En dat terwijl ik eigenlijk bijna nooit stop met een boek als ik er aan begonnen ben! Ik ga het boek nog niet wegdoen, wie weet komt er nog een moment dat de tijd er wel voor is. Ik wil het in ieder geval nog een kans geven, maar voorlopig nog niet!