Titel: Fairfield Park
Auteur: Santa Montefiore
Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s: 384
Prijs: €12,50
Met de onverwachte dood van Lord George Frampton denkt de familie toch wel de grootste schok te hebben gehad. Als echter op de dag van de begrafenis blijkt dat George een buitenechtelijke dochter had die hij heeft meegenomen in zijn testament, weet de familie even niet wat ze moeten. Phaedra Chancellor blijkt echter een zeer innemende vrouw te zijn die de familie al snel in haar hart sluit en andersom. Maar als Phaedra zich steeds meer thuis voelt op het landgoed Fairfield Park en zich steeds meer verbonden voelt met de familie, en dan vooral oudste zoon David, blijft er toch iets onder de oppervlakte sudderen. Aangetrouwde dochter Roberta weet vanaf het begin af aan al dat er iets mis is en verkondigt dit ook luid, maar de familie vindt dat ze er te veel achter zoekt en is het niet met haar eens. Maar toch lijkt er iets niet te kloppen…
Mijn mening
Hoewel ik de naam Santa Montefiore al wel goed kende, had ik nog nooit wat van haar gelezen. Haar verhalen spraken me altijd wel aan, maar ik was er gewoon nooit aan toegekomen. Fairfield Park was dus mijn eerste boek van haar. En dat beviel prima! Het is een simpel verhaal en als je een beetje goed oplet, weet je ook wel ongeveer wat er gaat gebeuren. Het is dus enigszins voorspelbaar. De personages zijn verder erg stereotype. Phaedra is, zoals ze dat in het boek noemen, een soort halo-persoon, een engelachtig type die iedereen leuk en aardig vindt en die alles precies goed weet te doen. Verder was bijvoorbeeld Roberta een typisch geval van aangetrouwd, maar toch erg hebberig. Schoonmoeder Margaret is een oude zuurpruim en jongste zoon Tom is een spring-in-t-veld. Maar verder leest het lekker weg en vond ik het onderwerp wel leuk om over te lezen. Ik was toch elke keer nog wel benieuwd naar wat er ging gebeuren en vooral naar of ik gelijk zou krijgen. Wat me echter wel heel erg tegenstond in dit verhaal was de vertaling. Sommige dingen waren heel erg krom of letterlijk vertaald. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld: ‘Alles wat in Vegas gebeurt, blijft in Vegas.’ Nou ken ik die Engelse uitdrukking natuurlijk wel en ik vermoed dat veel mensen ook wel weten wat het betekent, maar ik vind het erg vreemd staan in het verhaal. En zo waren er her en der nog wat dingetjes. Het jammere hieraan vind ik dat als een vertaling slecht is, je ineens uit het verhaal gehaald wordt. Dat soort zinnen moet ik dan altijd nog even een keer lezen en dan ben ik me aan het verwonderen waarom dat op deze manier is gedaan. En dan zit je dus niet meer in het verhaal. Maar al met al vond ik het een prima boek en wil ik ook wel meer lezen van haar. Het is gewoon een prima boek voor als je niet al te moeilijk wil doen en daar hou ik meestal wel van!
Marlieke over boeken 