Het keukenhuis van Kathleen Grissom

Het Keukenhuis begint in 1791 als Lavinia met haar ouders en broertje vanuit Ierland met de boot naar Amerika vertrekt. Haar ouders komen echter te overlijden en Lavinia wordt opgenomen door de kapitein die haar meeneemt naar zijn tabaksplantage. Hij draagt de zorg over aan zijn onwettige dochter Belle, die ook zijn slavin is. Hier groeit Lavinia op. Maar eigenlijk past ze hier niet echt bij, omdat ze blank is. Ze past echter ook niet in de familie van de kapitein omdat ze geen geld of aanzien heeft. Langzaam krijgt ze een steeds grotere rol in de familie en moet Lavinia zich staande houden in de wereld van de slaven en de wereld van de slavenhouders.

Toen ik aan het boek begon, dacht ik dat het wel even zou duren voordat ik het uit zou lezen. Ik ergerde me namelijk enorm aan de schrijfstijl. De slaven in het boek spraken namelijk allemaal in gebrekkige zinnen en zo werd dat ook geschreven. Hoewel ik begrijp dat slaven in die tijd niet altijd goed Engels konden spreken, vond ik het geen toevoeging aan het verhaal dat dat zo beschreven werd. Ik las het boek in het Nederlands en het zou kunnen dat ik het daarin vervelender vond dan wanneer ik het in het Engels zou hebben gelezen. Misschien dat het in het Engels overtuigender en realistischer zou zijn geweest, maar ik vond het in het Nederlands echt heel vervelend.

Echter, tegen mijn eigen verwachting in, kon ik me hier overheen zetten en kon ik er op een gegeven moment redelijk overheen lezen. Ik werd steeds meer benieuwd naar wat er zou gaan gebeuren. Hierin heeft Grissom dus wel een boeiende schrijfstijl. Naarmate ik verder in het verhaal kwam, vond ik het ook lastiger om het boek weg te leggen. Hierdoor heb ik het dus ook nog best snel uitgelezen.
Het verhaal zelf zit op zich prima in elkaar en de personages worden goed genoeg uitgewerkt. Wel is het een opeenstapeling van dingen: kindmisbruik, slavenmisbruik, vervelende opzichter, ziekte, dood van kinderen en ga zo maar door. Als het ene voorbij is, komt er wel weer iets anders naar boven. Het meeste had wel met elkaar te maken en was ook nodig voor de ontwikkeling van de personages, maar ik denk dat het verhaal net zo goed zou zijn geweest (en misschien wel beter) als het iets minder was geweest.
Al met al een verhaal dat me positief verraste, maar waarin ook nog wel dingen waren die ik liever anders had gezien. Je moet het onderwerp wel echt interessant vinden, wil je dit boek leuk vinden. Als je niet, zoals ik, erg geïnteresseerd bent in de slavernij in Amerika, is dit geen goed boek voor je.

Een tijdelijk ongemak van Jhumpa Lahiri

Titel: Een tijdelijk ongemak
Auteur: Jhumpa Lahiri
Uitgever: Meulenhoff
Aantal pagina’s: 239
Prijs: €10,-

Een tijdelijk ongemak van Jhumpa Lahiri bestaat uit verschillende korte verhalen die allemaal te maken hebben met familie en familieproblemen. Zo is er een verhaal over een man en een vrouw die na het verlies van hun kindje niet meer weten hoe ze met elkaar om moeten gaan en tijdens een stroomstoring ineens weer met elkaar gaan praten. Verder heb je nog een Amerikaanse (maar van oorsprong Indisch) familie die op vakantie gaat naar India en zich laat rondrijden door een Indische chauffeur. Ook is er een Amerikaanse vrouw die een relatie heeft met een getrouwde Indische man en zich realiseert dat dit misschien niet juist is. Het thema familie is dus erg belangrijk. Niet zozeer de familie die je door je bloedband hebt, maar ook vrienden die familie kunnen worden omdat je echte familie er (tijdelijk) niet kan zijn.

Mijn mening
Jhumpa Lahiri heeft een prettige manier van schrijven en ook het onderwerp dat zij in haar boeken aanhaalt vind ik altijd erg boeiend. Vaak gaat het over een Indische familie die naar Amerika of Engeland is verhuisd en daar probeert het leven op te bouwen in een compleet andere cultuur. Aangezien dit boek uit korte verhalen bestaat, krijg je veel verschillende manieren waarop dit kan gebeuren, maar ga je dus niet heel uitgebreid overal op in. Er zijn bepaalde gebeurtenissen uit de levens van de personages gehaald die van groot belang zijn voor hen en die een soort ommekeer inleiden. Anders dan haar verhaal De naamgenoot, waar je een heel boek lang 1 familie volgt en dus de impact van de gebeurtenissen op de lange termijn kunt zien. Bij de korte verhalen krijg je een klein kijkje in het leven en valt er dus nog veel zelf in te vullen, hoewel Lahiri toch in deze korte verhalen goed de personages en hun verhaal weet neer te zetten. Ik heb geen vraagtekens gehad bij de verhalen en kon me goed inleven in elk ervan. Doordat het korte verhalen zijn, heb je het boek snel uit. Je wil toch weten wat er gebeurt en leest dan sneller het verhaal uit in plaats van het halverwege te laten liggen. Een tijdelijk ongemak is een mooie bundeling van bijzondere verhalen.
Haar andere boek Vreemd land is eenzelfde soort boek met korte verhalen. Ook hier is er één thema dat door alle verhalen gewoven is, namelijk verlies. Hoewel ook hier familie een belangrijk thema is.

My Last Duchess van Daisy Goodwin

Titel: Een onfortuinlijke liefde
Auteur: Daisy Goodwin
Uitgever: Karakter uitgevers
Aantal pagina’s: 488
Prijs: €6,99

In 1890 is Cora Cash een van de rijkste erfgenamen van Amerika. Ze is opgegroeid in een wereldje van weelde en rijkdom en is ervan overtuigd dat geld haar overal zal brengen. Zo ook haar moeder, die graag wil dat Cora naar Engeland gaat om daar te trouwen met een man met een titel. Iets wat in die tijd erg gebruikelijk was. En zo gaan Cora en haar moeder dus naar Engeland. Als Cora op een dag meegaat met de jacht, valt ze van haar paard en wordt ze gevonden door een hertog die flink in de geldproblemen zit. Hoewel deze hertog niet bepaald vriendelijk en open is, raakt Cora toch op hem gesteld en als hij haar dan na een paar dagen ten huwelijk vraagt, gaat ze hiermee akkoord. Maar hoewel Cora graag wil geloven dat ze met de hertog trouwt omdat ze verliefd op hem is geworden, begint ze vlak voor haar huwelijk toch wel te twijfelen of het hem toch niet om haar geld is geweest en dat hun huwelijk misschien wel zal leiden tot een zeer ongelukkig leven.

Mijn mening
Hoewel het boek in het begin wel boeiend was, gebeurde er eigenlijk verder maar heel erg weinig. De setting vond ik zelf wel heel erg interessant, à la Downton Abbey (waar ik groot fan van ben). Hierdoor vond ik het boek wel ok, maar als je hier niet in geïnteresseerd bent, is dit eigenlijk een saai boek. Er is een zogenaamd groot geheim, maar echt schokkend is dit nou ook weer niet en als je er een klein beetje over nadenkt, weet je eigenlijk al wel wat dit is halverwege het verhaal (of zelfs eerder) en is het bij de onthulling dus ook niet echt meer heel erg een verrassing. Het boek is verder wel goed geschreven en doordat ik de setting dus wel interessant vond, kon ik het boek wel prima uitlezen. Niet verkeerd dus, maar ook niet echt speciaal.

Het oude huis van Sarah McCoy

Titel: Het oude huis
Auteur: Sarah McCoy
Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s: 352
Prijs: €19,95

Het oude huis vertelt het verhaal van Sarah Brown en Eden Norton. Sarah Brown leeft ten tijden van de Amerikaanse Burgeroorlog en Eden Norton is van de hedendaagse tijd. Beide vrouwen kunnen geen kinderen krijgen, wat hun levens flink beïnvloedt. Sarah kan hierdoor niet met de man van haar dromen trouwen, omdat ze hem geen gezin kan geven en het huwelijk van Eden staat zwaar onder druk door de onsuccesvolle medische molen die ze door zijn gegaan. Om toch wat te kunnen betekenen voor de wereld wil Sarah heel graag gevluchte slaven helpen, zoals haar vader ook deed. Door versimpelde kaarten te tekenen voor de gevluchte slaven weet ze op haar eigen manier mee te helpen. In het nieuwe huis leert Eden haar buurmeisje Cleo kennen, die haar mee op pad neemt en laat zien dat er meer is dan alleen het stichten van een gezin.

Mijn mening
Het is een zeer boeiend verhaal waarbij zowel de verhaallijn in het heden als in het verleden erg interessant zijn. Er is vooral bij het personage van Eden een duidelijk ontwikkeling te zien. Langzaamaan leeft ze steeds meer op en kan ze steeds meer genieten van de dingen die ze doet. Daar waar dat soms heel cliché kan zijn, is dat in Het oude huis absoluut niet het geval. Als je bezig bent met het verhaal van Sarah, wil je weten hoe het verder gaat met Eden en als je bezig bent met het verhaal van Eden, wil je weten hoe het verder gaat met Sarah. Hierdoor blijf je het gehele verhaal geboeid. Het verhaal van Sarah deed me erg denken aan De laatste vluchtelinge van Tracy Chevalier, maar door de afwisseling met het verhaal van Eden bleef dit veel boeiender. De stukken van Sarah worden soms ook alleen beschreven door middel van brieven, waardoor je niet alle informatie krijgt, maar wel voldoende om verder te gaan. Zo weet je bijvoorbeeld heel lang niet hoe het met Freddy gaat, omdat Sarah dit ook niet weet. De schrijfstijl van het boek is goed, er wordt nergens te veel gezegd en ook niet te weinig. Sarah McCoy heeft met Het oude huis een zeer boeiend verhaal neergezet wat goed doorleest en gewoon goed geschreven is.

De laatste vluchtelinge van Tracy Chevalier

Titel: De laatste vluchtelinge
Auteur: Tracy Chevalier
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 336
Prijs: €19,95

In Tracy Chevaliers De laatste vluchtelinge gaat Honor Bright met haar zus Grace mee naar Amerika, waar Grace zal trouwen met Adam Cox. Echter, nog voor Honor en Grace aankomen in Faithwell, waar Adam woont, gebeurt er iets verschrikkelijks, waardoor de reis die Honor en Grace gepland hadden niet meer hetzelfde zal zijn. Honor moet erg wennen aan Amerika, aan de natuur en ook aan de slavernij en dan vooral de vluchtende slaven die vaak langskomen in hun tocht naar het noorden. Er komen een heleboel slaven langs en Honor voelt zich verplicht om te helpen. Ze wordt hierin echter tegengewerkt door meerdere mensen. In het Amerika ten tijden van de slavernij volg je het leven van een jong meisje dat vanuit Engeland naar Amerika komt en moet leren omgaan met de grote verschillen die ze tegenkomt.

Mijn mening
Tracy Chevalier weet heel goed de sfeer van de tijd neer te zetten. Vanuit het perspectief van een buitenstaander (de Britse Honor) zie je hoe de Amerikanen omgingen met de slavernij. Door personages te gebruiken die verschillende meningen hebben over de slavernij, zie je het van meerdere kanten. Donovan is een felle voorstander van slavernij, Honor, Mrs. Reed en Belle zijn tegenstanders en proberen zoveel mogelijk te helpen. En dan heb je nog Adam Cox en de familie Haymaker die wel tegen slavernij zijn, maar die niks durven te doen. Doordat Honor met al deze mensen te maken krijgt, krijg je een goed beeld van hoe het er in die tijd aan toe ging.
Af en toe vond ik dat er wel te vaak werd verwezen naar de angst van Honor voor het bos (op een gegeven moment lijkt het alsof het elke keer aangehaald wordt als ze langs het bos loopt of rijdt) en hoe erg ze de verschillen vindt tussen Amerika en Groot-Brittannië. Ook had ik tijdens het lezen af en toe het idee dat het wel iets sneller en met iets meer diepgang verteld kon worden.
Wat ik wel erg goed vond aan de roman, is dat je een groot deel van de informatie krijgt door de brieven die Honor naar haar familie en vrienden in Groot-Brittannië stuurt. Daarnaast merk je een duidelijk verschil tussen de Honor die net in Amerika aankwam en de Honor die aan het eind van de roman met Jack naar het westen trekt.
Al met al vond ik het dus een goede roman, ondanks de kleine minpuntjes!