Zes maanden zonder van Charlotte De Monchy

Zes maanden zonder gaat over Robin. Ze slaapt met haar baas, woont bij haar zus in en vindt haar werk helemaal niet leuk. Het wordt tijd voor verandering. Om die reden gaat ze met haar zus een weddenschap aan dat ze zes maanden geen seks zal hebben en geen alcohol zal drinken. Een makkie denkt ze. Om het haarzelf nog makkelijker te maken, besluit ze een baantje te zoeken in het buitenland als au pair. Via internet vindt ze een baan in Ierland bij Connor McFarland. Echter, nog geen tien minuten nadat ze hem heeft ontmoet, blijkt het niet de persoon te zijn die ze had gedacht en hebben ze al ruzie. Maar ze weigert op te geven en blijft in Ierland en neemt de baan alsnog aan.

Het is op zich een vermakelijk boek, maar ik vond het niet super. Het deed me heel erg denken aan Jill Mansell, wat misschien wel een goed teken is, want ik vind de boeken van Jill Mansell altijd heel erg leuk. Maar ik kon er toch niet helemaal goed inkomen. Er waren bepaalde dingen in de schrijfstijl die me een beetje irriteerden. Ook het personage van Robin vond ik soms erg irritant. Ze wordt binnen no time verliefd op iedere man om haar heen wat ik niet echt realistisch vond. Ook de rest van het verhaal was een beetje cliché na cliché na cliché.
Verder was het wel, zoals ik al zei, vermakelijk en op zich is het prima te lezen. Ik denk dat met meer ervaring de verhalen ook beter worden en de personages wat dieper uitgewerkt. Dit is immers pas een debuut en met dat in het achterhoofd is het een prima verhaal.
Prima als simpele en lichte kost.

Picture Perfect van Jodi Picoult

Picture Perfect (Verloren in Stilte in het Nederlands, alleen nog tweedehands verkrijgbaar) van Jodi Picoult gaat over Cassie Barrett. Als ze op een avond ineens wakker wordt op een begraafplaats, is ze haar geheugen kwijt. Ze wordt gevonden door politieagent Will die haar naar het politiebureau brengt. Ze weet niet meer wie ze is, maar al snel wordt ze door Alex Rivers, een bekende acteur, opgehaald. Hij beweert dat Cassie zijn vrouw is. Vanaf dat moment lijkt het leven van Cassie wel een sprookje. Ze heeft rijkdom, roem, een liefdevolle echtgenoot en zelf nog een bloeiende carrière als antropoloog. Maar toch zit er haar iets dwars. Iets klopt er niet…

Tijdens het lezen had ik de hele tijd het gevoel dat ik een chicklit van Jill Mansell aan het lezen was. Dat is iets wat ik niet verwacht van boeken van Jodi Picoult, die vaak toch een moreel dilemma beschrijven. Het kwam volgens mij voornamelijk doordat het de liefde tussen Alex en Cassie zo enorm perfect en rooskleurig beschreven werd. Maar zelfs toen het onderwerp wat serieuzer werd, bleef ik het gevoel hebben dat het een boek van Jill Mansell was.
Het verhaal zelf gaat vrij traag, maar op een aantal irritante momenten na is dit niet heel vervelend. Ik was niet echt onder de indruk van de verhaallijn, maar had meestal wel zin om weer verder te lezen. Het verhaal is niet heel bijzonder, maar het is goed geschreven en op een bepaalde manier is het interessant. Het onderwerp geeft je zeker stof tot nadenken, maar ik denk dat andere boeken die ik van Jodi Picoult heb gelezen veel dieper ingaan op de morele kwesties. Bij die boeken was ik me veel meer aan het afvragen wat ik zelf zou doen in zulke situaties en daar bleef ik ook even over nadenken. Bij dit boek heb ik echt het idee dat het afgelopen is. Ik heb er wel even over nagedacht, maar zodra ik het boek terugzette in de boekenkast, was ik er echt gewoon klaar mee. Het is dus niet echt wat ik had verwacht van een boek van Jodi Picoult.
Het is een wat vage omschrijving, maar ik wil niet te veel vertellen, anders verraad ik het plot!

Het geheim van mijn man van Liane Moriarty

Titel: Het geheim van mijn man
Auteur: Liane Moriarty
Uitgever: AW Bruna
Aantal pagina’s: 400
Prijs: €19,95

Wat doe je als je een brief van je man vindt die hij voor je heeft geschreven voor na zijn dood. Openmaken zou je zeggen. Maar wat als je man nog springlevend is? Hier loopt Cecilia Fitzpatrick tegenaan. Als ze op een gegeven moment de zolder aan het opruimen is, vindt ze ineens een brief van haar man die ze eigenlijk pas na zijn dood onder ogen zou moeten krijgen. Na veel wikken en wegen opent ze de brief toch, ondanks de expliciete vraag van haar man het niet te doen. Hierdoor komt ze achter een groot geheim. Het liefste had ze gewild dat ze de brief nooit gevonden had, maar nu ze op de hoogte is van het geheim, weet ze ook niet meer hoe ze ermee om moet gaan.
Dan heb je ook nog Tess, wiens echtgenoot haar heeft verteld dat hij verliefd is geworden op een andere vrouw. Ze neemt halsoverkop het vliegtuig naar haar moeder in Sydney om zo haar leven weer een beetje op orde te krijgen.
Als laatste gaat het verhaal naar Rachel. Haar dochter is vele jaren geleden vermoord en dit is een last die ze nog steeds met zich meedraagt. Haar grootste verdriet is dat ze nog steeds niet weet wie de moordenaar is. Na de dood van haar dochter is ook haar band met haar zoon flink verslechterd en nu haar echtgenoot ook is overleden, heeft ze het gevoel dat ze niemand meer heeft.

Mijn mening
Het verhaal heeft heel erg veel weg van de boeken van Jill Mansell. Het onderwerp is echter wel wat zwaarder. Als lezer ga je je afvragen wat geheimen met mensen doen. Moet je ze delen of is het beter om ze voor je te houden? In het begin van het verhaal wordt je er ook heel erg ingetrokken. Helaas blijft dit niet zo. Er zijn bijvoorbeeld momenten waarbij je iets over of van een bepaald personage te horen krijgt, maar waarbij er heel expliciet wordt gemeld dat het steeds in hetzelfde tijdsbestek afspeelt als bij het andere personage door het herhalen van bepaalde gebeurtenissen. Ik vond dit zelf onnodig en geen enkele toevoeging hebben voor het verhaal. De verhalen van de verschillende personages hadden zich ook prima op andere momenten kunnen afspelen. Verder heeft Moriarty de neiging om dingen te overdrijven. In een telefoongesprek wordt er bijvoorbeeld zo’n vijf keer gezegd dat degenen aan de telefoon tegelijk beginnen met praten, van de ongeveer tien dingen die ze zeggen. Ik heb me hier echt wel aan geërgerd en het haalde me uit het verhaal.
Verder leest het verhaal wel prima weg en ze heeft ook wel een vlotte schrijfstijl. De epiloog vind ik wat twijfelachtig. Ik kan het wel hebben, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het voor sommige mensen te veel is. De dingen die gezegd worden ondermijnen ook een beetje het gezag van de lezer. Je mag niet meer je fantasie gebruiken om de wat-als in te vullen. Bij sommige stukken van het epiloog vond ik dat fijn, maar bij veel dingen gaat ze toch net wat te ver.
Al met al een prettig verhaal over een zeer interessant onderwerp, maar er zijn een aantal dingetjes die wat mij betreft anders hadden gemogen.

Ik kreeg dit boek van AW Bruna voor de blogtour en las het al een tijdje geleden. Kijk ook hier wat anderen van dit boek vonden!

Vlinders voor altijd van Jill Mansell

Titel: Vlinders voor altijd
Auteur: Jill Mansell
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Aantal pagina’s: 384
Prijs: €19,95

Als de vader van Lara Carson overlijdt, is ze daar absoluut niet rouwig om. Haar moeder was al op jonge leeftijd overleden en met haar vader had ze nooit een goeie band. Op haar zestiende heeft hij haar zelfs, zwanger en al, uit huis gezet. Als dan blijkt dat het huis waar haar vader woonde eigenlijk alleen van haar moeder was en nu dus van Lara, besluit Lara toch terug te gaan naar Bath met haar dochter Gigi. Dit betekent echter wel dat ze ook haar jeugdliefde en vader van Gigi, Flynn Erskine weer tegen het lijf zal lopen. Maar er zijn gelukkig ook leuke dingen, want ze krijgt ook weer contact met haar vroegere vriendin Evie, die net op haar huwelijksdag erachter is gekomen dat haar verloofde haar had bedrogen en besloot de bruiloft niet door te laten gaan.

Mijn mening
Al met al weer een standaard boek van Jill Mansell, een hoop drama met liefdes, familie etc. Gooi er dan nog een zogenaamde bekende superster doorheen en het verhaal is klaar. En zo klinkt het allemaal heel cliché, en dat is het ook zeker, maar ik vind het heerlijk. Een boek waar je niet te veel over na hoeft te denken, wat lekker wegleest, maar waar je toch altijd wel benieuwd bent naar wat er gaat gebeuren. Ik probeer meestal geen boeken van Jill Mansell vlak achter elkaar te lezen, omdat dat toch wat te veel van het goede wordt, maar zo af en toe tussendoor vind ik het gewoon lekker om boek van haar te lezen! En ik ben ook altijd benieuwd naar haar nieuwste boeken!

Fast Friends van Jill Mansell

Titel: Fast Friends
Auteur: Jill Mansell
Uitgever: Headline Review
Aantal pagina’s: 600

Fast Friends van Jill Mansell gaat over Camilla. Na haar middelbare school is Camilla haar vriendinnen Roz en Loulou uit het oog verloren. Camilla is getrouwd en heeft twee kinderen, maar is eigenlijk niet heel gelukkig. Roz en Loulou lijken het echter helemaal gemaakt te hebben. Roz heeft haar eigen televisieprogramma en Loulou is eigenaresse van een zeer prestigieuze bar. Als Camilla Roz op een gegeven moment in Harrods tegen het lijf loopt, nodigt ze haar en Loulou (die nog bevriend was met Roz) uit voor een dineetje bij haar thuis. Dit loopt echter anders dan gedacht met alle gevolgen van dien. Camilla komt erachter dat haar man vreemd gaat en vertrekt per direct uit huis. Ze is echter niks anders gewend dan huisvrouw zijn en moet heel erg wennen aan haar nieuwe leven. Maar met de hulp van Loulou komt dat helemaal goed. Je volgt Camilla in haar zoektocht naar de perfecte liefde en een gelukkig leven en krijgt daarnaast ook alles mee van haar vriendinnen Roz en Loulou en diens vrienden.

Mijn mening
Het is duidelijk dat dit een van Mansell’s eerdere boeken is (volgens mij zelfs haar eerste, uitgegeven in 1991). Je kunt al wel goed haar karakteristieke manier van schrijven en plotverloop onderscheiden, maar het is net alsof ze het allemaal nog even onder de knie moet krijgen. Ik had veel moeite met in het verhaal komen en toen ik er eindelijk in zat, bleef het een beetje te lang doorgaan. Het is een boek van 600 pagina’s, maar ik denk dat ze prima met de helft af had gekund. Het blijft maar komen met de de problemen en de tragedie en als het ene is opgelost, dient het volgende zich al weer aan. En dit is niet alleen in het geval van Camilla, maar ook voor haar vrienden Roz en Loulou en de mensen die ze in de loop der tijd leren kennen. Als je denkt dat het eindelijk richting het einde gaat (qua verhaal dan, qua pagina’s is dat onmogelijk), is er weer iets wat het geluk in de weg staat. Wat mij betreft had ze de helft van de problemen van de personages weg mogen laten en mogen gebruiken in een nieuw boek met nieuwe personages en een nieuwe setting. Daarnaast vind ik dat de personages allemaal iets te glamorous en beroemd zijn. Camilla is de enige “huismus” en iedereen die ze in haar nieuwe leven ontmoet is beroemd, beroemd geweest of rijk. Er zitten geen “normale” mensen meer tussen.
Al met al is dit zeker niet mijn favoriete Jill Mansell. Je ziet wel al heel duidelijk dat wat ze in haar latere boeken goed onder de knie heeft, maar naar mijn idee is ze in dit verhaal nog een beetje aan het zoeken.
Het is ook haar enige boek dat niet is vertaald in het Nederlands en wat mij betreft kunnen ze dat ook gewoon zo houden. Het zou geen aanvulling zijn.
Hoe dan ook heb ik het wel gewoon uit kunnen lezen en me ook zeker wel vermaakt. Zoals al gezegd, het is een duidelijk Jill Mansell boek en ondanks dat het me wat moeite kostte om erin te komen en dat het iets te lang doorging, was het nog wel een leuk en meelevend verhaal.