Help! Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt van Kluun

Help! Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt / Herziene editie

In Help! Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt vertelt Kluun op een grappige wijze hoe hij de zwangerschap van zijn vrouw heeft ervaren en alles wat erbij kwam kijken. Hij probeert op een leuke manier tips te geven aan aanstaande vaders hoe ze om moeten gaan met hormonen, bevallingen en nog meer dingen die bij een zwangerschap horen.

Ik las dit boek toen ik zelf nog zwanger was en heb er wel om gelachen. Ik vond het een zeer vermakelijk verhaal over de zwangerschap en de eerste tijd daarna. Het is allemaal heerlijk uitvergroot en alle dingetjes zijn mooi op de hak genomen. Hoewel het voor mannen is geschreven, is het ook voor de vrouw erg leuk om te lezen. Herkenbaar, maar toch ook wel met de gedachte: “Zo erg is dat bij mij gelukkig niet… toch?”
Ik liet het mijn man ook lezen, maar hij vond het toch minder leuk en is er halverwege mee gestopt. Je moet dus wel een beetje van dit soort humor houden.

De kinderbarak van Valentine Goby

9200000036134856Titel: De kinderbarak
Auteur: Valentine Goby
Uitgever: Meulenhoff
Aantal pagina’s: 240
Prijs: €18,99

In De kinderbarak vertelt Suzanne Langlois haar verhaal van toen ze tijdens de Tweede Wereldoorlog als politiek gevangene in kamp Ravensbrück zat. Ze ging toen door het leven als Mila en komt in het kamp aan terwijl ze net zwanger is geraakt van een onbekende man. Ze weet haar zwangerschap te verbergen en krijgt daarbij veel hulp van haar medekampbewoonsters. Ondertussen probeert ze te overleven en zoveel mogelijk te onthouden van wat er allemaal gebeurt, zodat ze het later allemaal kan vertellen.

Mijn mening
Ik vind verhalen over de Tweede Wereldoorlog en over concentratiekampen meestal al erg mooi en bijzonder en dit verhaal was daar ook geen uitzondering op. Het verhaal begint in het heden als Suzanne/Mila aan een klas over haar ervaringen in Ravensbrück verteld. Ze wordt al snel onderbroken met de vraag of ze al wist dat ze naar Ravensbrück ging op het moment dat ze daar heen loopt vanaf het station of dat ze er pas later achter kwam hoe het kamp heette. Suzanne begint zich meteen af te vragen wat er nou waarheid is aan haar verhaal en als lezer ga je hierin mee. Vervolgens krijg je te horen over haar tijd in Ravensbrück, maar blijf je dus ondertussen wel je afvragen wat haar waarheid is en wat ze van anderen heeft. Helemaal als ze probeert zoveel mogelijk te onthouden en daarvoor ook anderen vraagt hun ervaringen te delen en op te schrijven. Het is een goed geschreven verhaal over de ontberingen voor gevangenen tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar gaat een stapje verder door de lezer zich af te laten vragen wat geschiedenis nou precies is en of je dat wel naar waarheid kunt vertellen.

De kraamhulp van Esther Verhoef

9200000021800200Titel: De kraamhulp
Auteur: Esther Verhoef
Uitgever: Ambo | Anthos
Aantal pagina’s: 378
Prijs: €19,95

Als Didi na een moeizame zwangerschap en een zware bevalling nog niet in staat is zelf voor haar kindje Indy te zorgen, komt kraamverzorgster Hennequin als een engel uit de lucht vallen. Hennequin is begripvol, werkt hard en helpt Didi met de moeilijke eerste dagen na haar bevalling. Maar Hennequin is niet wat ze lijkt. Juist tijdens deze prille dagen vlak na de geboorte van Indy, als het gezin op zijn kwetsbaarst is, weet Hennequin haar invloed ver door te drukken… met gevaarlijke gevolgen.
Daarnaast is er nog Miriam, een politieagente. Zij blijkt de schoonzus van Hennequin te zijn. Hennequin was getrouwd met haar broer Bart die onlangs zeer plotseling is overleden door een val van de trap. Miriam verdenkt Hennequin ervan dat ze er meer mee te maken heeft en gaat op onderzoek uit.

Mijn mening
Het verhaal wordt verteld vanuit de oogpunten van Hennequin, Didi en Miriam. Hierdoor krijg je inzicht in de levens van alle drie de vrouwen en in de verschillende kanten van het verhaal. De stukken van Hennequin zorgen ervoor dat de stukken van Didi ineens erg spannend zijn. Het wordt namelijk al snel duidelijk dat Hennequin niet het beste voorheeft met het gezin van Didi. Door steeds kleine onmerkbare dingen te doen weet ze het gezin dusdanig te beïnvloeden dat het prille geluk ineens niet zo gelukkig meer is. De spanningen tussen Didi en haar man Oscar bouwen zich op en Hennequin blijft dit voeden. Door de stukken van Miriam krijg je ook meer inzicht in het verleden van Hennequin. Het gehele boek beslaat maar tien dagen en daardoor bouwt de spanning zich tergend langzaam op. Er komen steeds hele kleine dingetjes aan het licht dan wel over het verleden van Hennequin dan wel over wat ze in het heden uithaalt, die ervoor zorgen dat je met angst uitkijkt naar wat er die tiende dag gaat gebeuren. En het ergste is nog dat je weet dat je niks kan doen. Sommige momenten wil je wel uitroepen dat ze moeten opletten of dat ze even naar de keuken moeten lopen zodat ze kunnen zien wat er vlak onder hun neus gebeurt, maar helaas. Ik heb dit boek binnen twee dagen uitgelezen omdat ik zo benieuwd was wat nou het verhaal achter Hennequin was, waarom ze bij Didi is en wie ze nou eigenlijk is. Daarnaast wilde ik weten wat er zou gebeuren en tegelijkertijd eigenlijk toch ook niet. Bij sommige boeken waarbij je zo uitkijkt naar het einde, kan het einde tegenvallen, maar dat was bij De kraamhulp absoluut niet het geval. Het zorgt er zelfs voor dat je blijft nadenken over waarom de dingen nou zijn gegaan zoals ze zijn gegaan en je je afvraagt of het niet anders had gekund. Ik vond het een erg goede thriller, maar ik raad hem ten zeerste af voor mensen die zwanger zijn. Het idee dat het dan misschien iets te dichtbij komt, is niet zo handig.
Wat ook wel leuk was, is dat ik dit boek als dwarsligger heb gelezen. Voor mij een eerste keer, maar ik vond het prettig lezen. Klein formaat, maar prima te lezen!

Tot jij van mij bent van Samantha Hayes

HayesTitel: Tot jij van mij bent
Auteur: Samantha Hayes
Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s: 380
Prijs: €19,95

De echtgenoot van de hoogzwangere Claudia moet voor zijn werk voor langere tijd weg. Zo lang zelfs, dat hij niet aanwezig kan zijn bij haar bevalling. Omdat Claudia ook nog de zorg heeft over de twee zoontjes die James uit een eerder huwelijk heeft, besluiten ze een kindermeisje in huis te nemen. Dit wordt Zoe. Een leuke meid die erg goed met de kinderen om kan gaan en verder ook nog heel vriendelijk is en bereid wat extra’s te doen. James is hier erg blij mee en heeft het gevoel dat hij Claudia met een gerust hart achter kan laten. Claudia heeft er echter haar bedenkingen bij. Naast het feit dat ze het moeilijk vindt om een vreemde in haar huis te hebben, vertrouwt ze Zoe niet helemaal. Er gebeuren wat rare dingen en Claudia heeft een vreemd gevoel bij Zoe. Daarnaast wordt er ook nog een moord gepleegd op een hoogzwangere vrouw waarbij haar kindje uit haar buik gesneden wordt en hierbij ook overlijdt. Rechercheur Lorraine en haar echtgenoot zijn verantwoordelijk voor het onderzoek naar deze moorden.

Mijn mening
Het verhaal wordt beschreven vanuit de oogpunten van Claudia, Zoe en Lorraine. Alle drie de personages hebben zo hun eigen problemen die ook met elkaar verbonden lijken en ze zijn erg bezig met kinderen. Claudia is hoogzwanger, maar haar man staat op het punt voor langere tijd weg te gaan. Het kindermeisje Zoe vertrouwt ze niet. Zoe heeft problemen uit haar verleden en lijkt een uitvlucht te zoeken door het werk bij Claudia en James aan te nemen. Lorraine leidt het onderzoek naar de moord op de hoogzwangere vrouw en haar kind, maar kampt verder ook nog met persoonlijke problemen. Doordat je het vanuit verschillende perspectieven ziet, krijg je een breed beeld van de situatie. Maar ondanks dat zijn er ook dingen die bij elk personage in het duister vallen. Dingen waar je als lezer niet zomaar achterkomt. Het verhaal was erg interessant en neemt zeker aan het einde een zeer boeiende en onverwachte wending. Verder vond ik de schrijfstijl wat vervelend. Zeker de hoofdstukken beschreven vanuit Zoe en Claudia waren niet echt heel fijn, omdat het geschreven werd vanuit een ik-perspectief, terwijl dat van Lorraine vanuit een hij/zij perspectief ging. De afwisseling hiertussen liep naar mijn gevoel niet soepel. Het verhaal zelf las verder wel goed door en is niet moeilijk beschreven. Ik had het boek dus ook zo uit. Ik vond het geen topper, maar het onderwerp was wel boeiend en Hayes weet er wel een zeker spanning in te creëren en te houden.