Reisverslag van een kat van Hiro Arikawa

Reisverslag van een kat gaat over Nana. Nana is eigenlijk een straatkat, maar komt toch bij Satoru wonen. Als ze samen op reis gaan, weet Nana eigenlijk niet waarom en hij weet ook niet waar ze heen gaan. Ze doorkruisen heel Japan en gaan op bezoek bij meerdere vrienden van Satoru. Ze hebben allemaal een verhaal over hoe ze Satoru hebben leren kennen en waarom ze hem zo dierbaar zijn. Maar de reden waarom ze die tocht toch maken is Nana niet helemaal duidelijk. Als dat wel zo is, zet hij alles op alles om de reis zo lang mogelijk te laten duren.

Ik vond dit echt een prachtig verhaal. Het is beschreven vanuit het perspectief van Nana en als katteneigenaar en -liefhebber is dat een heel leuk perspectief. Ik was naast het verhaal ook steeds bezig met het vergelijken van de dingen die Nana doet en die mijn eigen kat ook doet. Het geeft hierdoor nog een extra dimensie aan het verhaal. Hoewel we natuurlijk niet weten hoe een kat echt denkt en waarom hij bepaalde dingen doet, geeft Arikawa dit op een zeer geloofwaardige manier weer.
Het is echt een aandoenlijk verhaal en ik heb flink wat tranen gelaten bij het lezen. Ik keek er echt naar uit om het ’s avonds te lezen en het heeft me ook wel flink wakker gehouden omdat ik het maar steeds niet weg kon leggen. Eigenlijk is het boek veel te dun, het had van mij nog wel wat langer door mogen gaan. Alhoewel dat waarschijnlijk het verhaal ook weer niet ten goede doet. Echt een aanrader, zeker voor de kattenliefhebbers!

Ik ben Pelgrim van Terry Hayes

Titel: Ik ben Pelgrim
Auteur: Terry Hayes
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Aantal pagina’s: 704

Ik ben Pelgrim vertelt het verhaal van een geheim agent die voor een nog geheimere dienst werkt dan de CIA of de FBI. In het boek heeft hij meerdere namen, zoals Scott Murdoch, Peter Campbell, Jude Garrett, Brodie Wilson en … Pelgrim. Welke naam hij bij zijn geboorte heeft gekregen, wordt niet duidelijk. Als blijkt dat er een terroristische aanslag gepland wordt die afgrijselijke gevolgen kan hebben voor de gehele mensheid wordt Pelgrim uit zijn pensioen (welke rond z’n dertigste begon) teruggeroepen om dit te onderzoeken. Het boek is verdeeld in vier delen. Als eerste zie je hoe Pelgrim betrokken raakt bij het onderzoek naar een perfecte moord in een hotel in een achterstandswijk in New York, waarna het eerste deel verder gaat over hoe Pelgrim in dat hotel is beland. Je komt meer te weten over Pelgrim en zijn werk voordat hij met pensioen ging en over waarom hij juist zo belangrijk is. Vervolgens in het tweede deel maak je kennis met de Saraceen, de man die praktisch in zijn eentje een terroristische aanslag wil plegen. Je krijgt een kijkje in het verleden van de Saraceen, de reden waarom hij de aanslag wil plegen en wat hij hier allemaal voor doet. Het derde deel beschrijft hoe Pelgrim als Brodie Wilson naar Turkije vertrekt om daar onderzoek te doen naar de mogelijke aanslag, omdat er hiervandaan belangrijke informatie is gekomen. Ook wordt er weer terugverwezen naar de moord in het hotel in de achterstandswijk in New York. In het vierde deel is Pelgrim er eindelijk achter wie de Saraceen is en komt het tot de confrontatie. De grote vraag blijft echter: is hij op tijd?

Mijn mening
Met slechts heel weinig informatie ging ik dit boek in en daarom kostte het me wat moeite om er daadwerkelijk in te komen. Er wordt een moord gepleegd, maar het wordt al vrij snel duidelijk dat dit niet het belangrijkste van het verhaal is en daardoor is het nog lang onduidelijk waar het nou eigenlijk heengaat. Echter, de schrijfstijl van Terry Hayes en de opeenvolging van verschillende boeiende gebeurtenissen zorgen er toch voor dat je blijft lezen, waardoor je er langzaam toch achterkomt waar het nou allemaal om gaat. En als je dat eenmaal weet, wil je gewoon verder! Ik vond het een zeer boeiend verhaal waarbij een hele hoop verschillende gebeurtenissen worden beschreven die op het eerste gezicht niets met het grote geheel te maken lijken te hebben, maar die later toch een betekenis krijgen. De opbouw naar het einde toe is erg goed gedaan. Langzaam krijg je steeds meer informatie: eerst over de hoofdpersoon, dan over de Saraceen en dan over het onderzoek, wat uiteindelijk samenkomt op het eind. Wat ik vooral erg goed vond, is dat er in het begin zoveel verschillende dingen zijn die op het eind allemaal een plekje krijgen. Er is niks in het boek wat niet opgelost wordt of waar geen verklaring voor wordt gegeven. Het zit echt ongelooflijk goed in elkaar. Het enige waar ik me af en toe aan ergerde was het soms wat “populaire” taalgebruik. Er komen naar mijn mening iets te vaak zinnen in voor als: ‘Had ik dat nou maar niet gedaan’ of ‘Het is maar goed dat ik dat deed.’
Desondanks vond ik het een erg goed boek en kan ik het zeker aanraden!