Gedane zaken van Amanda Hodgkinson

gedane zakenTitel: Gedane zaken
Auteur: Amanda Hodgkinson
Uitgever: AW Bruna Uitgevers
Aantal pagina’s: 336

Gedane zaken beschrijft het leven van de zussen Nellie en Vivian vanaf hun tienerjaren tot ze een jaar of 60/70 zijn. Vivian en Nellie Marsh wonen met hun zus Rose op het Engelse platteland in een afgelegen huisje vlak bij een rivier. Hun ouders zijn al vroeg overleden en Rose voedt Nellie en Vivian, die veel jonger zijn, op. Als ook Rose overlijdt, blijven alleen Vivian en Nellie over en moeten ze het zelf zien te redden. Dit had allemaal heel goed kunnen gaan, was het niet dat ene Joe Ferrier als seizoensarbeider op het land aan de slag gaat. Beide meisjes worden verliefd op hem met alle gevolgen van dien.
Twintig jaar later is er ook het verhaal van Birdie, Nellie’s dochter. Ze is een vrouw die niet de traditionele rol van de vrouw wil aannemen en daar dan ook tegenin gaat. Maar ook bij haar loopt niet alles zoals het moet en ze raakt zwanger van een man die ze maar één keer heeft gezien. Haar moeder Nellie besluit met tante Vivian dat Birdie haar kind bij haar zal krijgen en dat het daarna ter adoptie afgestaan wordt. Deze adoptie zal als een rode draad door Birdies leven lopen.

Mijn mening
Ik vond Gedane zaken een erg mooi verhaal. De personages worden goed beschreven en goed uitgediept. Het was echt heel duidelijk dat Birdie een dochter van Nellie was door bepaalde karaktereigenschappen en manieren waarop ze op bepaalde dingen reageren. Dit ondanks het feit dat ze juist ook zo verschillend zijn. Het verhaal geeft ook goed de positie van vrouwen weer ten tijden van de beide wereldoorlogen. Dingen die voor ons nu heel vanzelfsprekend zijn, waren dat in die tijd niet. Het verhaal beslaat een vrij grote tijdspan, maar dit maakt het juist mogelijk om de personages goed met elkaar te vergelijken en ook te zien wat voor ontwikkelingen ze doormaken en hoe ze reageren op de omstandigheden waar ze mee te maken krijgen. Net als in haar eerste boek Britannia Road 22 weet Amanda Hodgkinson wederom goed haar personages tot leven te brengen.